Czwarta część bestselerowej serii, czy wręcz niepotrzebny dodatek? Bohaterowie po wojnie z Hybernią i wydarzeniach z "Dworu skrzydeł i zguby" wracają do Dworu Nocy i swojego ukochanego miasta spadających gwiazd, do Velaris. Członkowie kręgu próbują postawić miasto na nogi, naprawiają budynki, dbają o rodziny, trenują oddziały i starają się zacieśniać więzy sojuszu z innymi dworami. Wśród stert dokumentów i pilnowania granic Feyra z rodziną próbują znaleźć czas na przygotowania do Święta Przesilenia, najdłuższej nocy w roku... I właśnie te przygotowania wydały mi się w tej książce najbardziej absurdalne. Bohaterowie, nieśmiertelny ród fae, władcy, wojownicy... martwią się przez 150 stron jaki prezent kupić pozostałym... przecież to się załamać można. To z jednej strony, ale z drugiej Maas chciała nam chyba pokazać, że są no... ludźmi. Mają wady i zalety. Kochają, cierpią, wściekają się. Wszyscy po wyczerpującej bitwie potrzebują odpoczynku, czasu spędzon